Οι Μεν και οι Δεν: Η σελίδα που ενώνει τον Δήμο μας.

Στον Δήμο μας, υπήρχαν δύο ξεχωριστές ομάδες ανθρώπων: οι "Μεν" και οι "Δεν". Οι Μεν ήταν εκείνοι που έπαιρναν τις αποφάσεις, οι ηγέτες, οι άνθρωποι που διοικούσαν τον Δήμο. Είχαν γραφεία στους ψηλούς ορόφους ενός μεγάλου κτιρίου στο κέντρο του Δήμου, και κάθε μέρα συζητούσαν και σχεδίαζαν πώς να βελτιώσουν τον τόπο μας.

Οι Δεν, από την άλλη πλευρά, ήταν οι απλοί δημότες. Ζούσαν στις γειτονιές, δούλευαν, μεγάλωναν τα παιδιά τους και προσπαθούσαν να ζήσουν μια καλή ζωή. Ήταν οι άνθρωποι που περπατούσαν στους δρόμους, ψώνιζαν στα καταστήματα και απολάμβαναν τις πλατείες και τα πάρκα του Δήμου μας.

Παρόλο που οι Μεν και οι Δεν ζούσαν στον ίδιο Δήμο, η επικοινωνία μεταξύ τους ήταν σπάνια. Οι Μεν πίστευαν ότι ήξεραν καλύτερα τι ήταν καλό για τον Δήμο, ενώ οι Δεν συχνά αισθάνονταν ότι οι Μεν δεν καταλάβαιναν τις ανάγκες τους. Ο ποταμός που χώριζε τον Δήμο, συμβόλιζε το χάσμα που υπήρχε ανάμεσα στους δύο αυτούς κόσμους.

Ένα βράδυ, ο κ. Τζόσεφ, ένας παλιός κάτοικος του Δήμου μας, που όλοι τον ήξεραν για τη σοφία και τις ιστορίες του, αποφάσισε να καλέσει τους ηγέτες του Δήμου σε μια συνάντηση. Τους είπε:

«Ξέρω ότι νοιάζεστε για τον Δήμο μας και θέλετε το καλύτερο για αυτόν. Όμως, υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να καταλάβετε: οι αποφάσεις που παίρνετε από το ψηλό σας κτίριο δεν φτάνουν πάντα στην καρδιά των ανθρώπων. Οι δημότες μας χρειάζονται να νιώσουν ότι ακούγονται, ότι η γνώμη τους μετράει, και ότι εσείς, οι ηγέτες τους, τους καταλαβαίνετε πραγματικά.»

Οι Μεν άκουσαν με προσοχή τα λόγια του κ. Τζόσεφ και συμφώνησαν να κάνουν κάτι που δεν είχαν κάνει ποτέ πριν: να κατεβούν από τα γραφεία τους και να περπατήσουν ανάμεσα στους Δεν, να συναντήσουν τους δημότες, να τους ακούσουν και να μάθουν από τις ιστορίες τους.

Τις επόμενες μέρες, οι ηγέτες του Δήμου άρχισαν να περπατούν στις γειτονιές, να συνομιλούν με τους ανθρώπους, να ακούνε τα προβλήματά τους, τις ανάγκες τους, αλλά και τις ιδέες τους για το πώς θα μπορούσε να γίνει ο Δήμος μας καλύτερος. Οι Δεν άρχισαν να βλέπουν τους ηγέτες τους με διαφορετικό μάτι, να αισθάνονται ότι οι αποφάσεις που παίρνονται, πλέον, έχουν τη δική τους φωνή μέσα τους.

Σιγά σιγά, το χάσμα που χώριζε τους Μεν και τους Δεν άρχισε να γεφυρώνεται. Οι ηγέτες κατάλαβαν ότι η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται μόνο στη λήψη αποφάσεων, αλλά και στη σύνδεση με τους ανθρώπους. Και οι δημότες, από τη δική τους πλευρά, ένιωσαν ότι δεν είναι πια απλοί θεατές στη διακυβέρνηση του Δήμου τους, αλλά πραγματικοί συμμετέχοντες.

Η γέφυρα που ενώνει τον Δήμο μας, λοιπόν, δεν είναι μόνο από πέτρα και μέταλλο. Είναι οι σχέσεις που χτίζουμε, η κατανόηση που δείχνουμε ο ένας για τον άλλον, και η δέσμευσή μας να δουλέψουμε μαζί για το κοινό καλό. Αυτό είναι που κάνει τη σελίδα μας,  LakatamiaOnline, η σελίδα που ενώνει τον Δήμο μας.

Του κ. Τζόσεφ