Η σειρά Famagusta ήρθε να μας θυμίσει ότι ΑΚΟΜΗ είμαστε υπό κατοχή

Όταν κυκλοφόρησε το trailer της σειράς Famagusta, εκφράστηκαν διάφορες απόψεις γύρω από τη σειρά. Κάποιες θετικές και κάποιες αρνητικές.

Κάποιες θεώρησαν πως μέσα από τη σειρά θα γίνει ακόμα πιο γνωστό το πρόβλημα της κατοχής και στις νέες γενιές, κάποιες άλλες θεώρησαν ότι κάποιοι καπηλεύονται το θέμα της πόλης για να βγάλουν κέρδος. Η πραγματικότητα είναι κάπου στη μέση θεωρώ.

Από την μια είναι λογικό κάθε σειρά που θα βγει στον αέρα να θέλει να βγάλει κέρδος και είναι απόλυτα θεμιτό. Όποιο κι αν είναι το θέμα συζήτησης της. Όσο σημαντικό κι αν είναι. Κάπως πρέπει να πληρώνονται άλλωστε και οι ηθοποιοί που επιλέγονται να παίξουν σημαντικούς ρόλους.

Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Κύπρο ή στην Ελλάδα αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες που επιλέγουν ένα σοβαρό ζήτημα ως το κύριο θέμα μιας ταινίας ή σειράς.

Από εκεί και πέρα το θέμα είναι πως ένα τόσο λεπτό ζήτημα όσο αυτό της Αμμοχώστου θα παρουσιαζόταν στις οθόνες μας.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής τα πηγαίνει περίφημα.

Μέσα από το πρόβλημα ξεδιπλώνεται παράλληλα και μια ιστορία. Αυτό συμβαίνει άλλωστε σε κάθε σειρά ή ταινία που θέλει να διατηρήσει το ενδιαφέρον. Το θέμα της κατοχής όμως επ’ ουδενί δεν μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Ενδεικτικό άλλωστε αυτού του γεγονότος αποτελεί και το ότι η Χαρίτα Μάντολες, η γυναίκα σύμβολο της Κύπρου, επανήλθε ξανά στην επικαιρότητα, σε σημείο που μέχρι και η Χριστιάνα Αριστοτέλους την κάλεσε στην εκπομπή της.

Φαίνεται να έγινε σημαντική έρευνα από την ομάδα παραγωγής του Famagusta γύρω από το ζήτημα της Αμμοχώστου αλλά και τα όσα πέρασαν οι γενιές των γιαγιάδων και παππούδων μας, αλλά και αυτές των γονιών μας.

Γι’ αυτούς οι μνήμες από την εισβολή των Τουρκικών στρατευμάτων είναι ακόμη νωπές. Ο φόβος των γυναικών μήπως και οι Τούρκοι στρατιώτες τις βιάσουν, το γεγονός ότι σκότωναν άμαχο πληθυσμό ή ακόμα και το ότι υπάρχουν άτομα που στις οικογένειες τους έχουν αγνοούμενους, λέει άλλωστε πάρα πολλά.

Όλα αυτά πριν από 50 χρόνια. Όχι και τόσο μακριά.

Αν θέλουν κάποιοι να ξεχάσουν γιατί τους βολεύει είναι άλλη κουβέντας. Ο Ανδρέας Γεωργίου άλλωστε αλλά και οι νέες γενιές ,καλούνται να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να διατηρηθούν οι μνήμες των κατεχόμενων μας εδαφών.

Ο καθένας μέσα από τον τρόπο του να το παλέψει. Κι’ ας θέλουν κάποιοι να ξεχάσουμε.

Το νησί μας παραμένει υπό Τούρκικη κατοχή και η Τουρκική ηγεσία δεν δείχνει καμιά διάθεση να αλλάξει την προκλητική της στάση.

Ας γίνει τουλάχιστον γνωστό και στις νέες γενιές ότι αυτή ήταν από πάντα η Τουρκία και η ηγεσία της και αυτή θα παραμείνει.

Εκτός των άλλων, η σειρά ανάγκασε και πολλούς Ελλαδίτες να ψάξουν ακόμα πιο βαθιά το θέμα της Τούρκικης εισβολής και κατοχής, μαθαίνοντας και αυτοί με τη σειρά τους λίγο καλύτερα την ιστορία της Κύπρου.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν διαφορετικά, γύρω από ένα ζήτημα που «πληγώνει» και πολλές φορές αποφεύγεται από πολλούς να γίνει θέμα συζήτησης.

Προτιμότερο να συζητιέται και να προκαλεί πόνο, παρά να μην συζητιέται καθόλου και να μπει στο συρτάρι της λήθης…

Το Famagusta δείχνει πάντως να έχει έρθει το επόμενο διάστημα για να μας θυμίζει διαρκώς όσα κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε. Ότι δηλαδή είμαστε ακόμη παράνομα υπό κατοχή.